De Okelaar is een woongemeenschap met 23 gezinnen in het centrum van Wolvertem. Samenwonen met meerdere gezinnen, met een grotere sociale cohesie,  waar we zorg kunnen dragen voor elkaar, is voor ons de meest logische manier van wonen.

Het was van in het begin ook onze droom om er een paviljoen/gemeenschapscentrum te hebben dat een bruisende en warme ontmoetingsplek kan zijn voor de buurt en ruimere omgeving. Daar bouwen we nu aan, samen met enthousiastelingen van binnen en buiten de woongemeenschap. 

De GROS-Meise – Gemeentelijke Raad voor Ontwikkelingssamenwerking en Solidariteit. Al zowat 35 jaar is de GROS, als gemeentelijke adviesraad, de motor van de ontwikkelingssamenwerking in deze gemeente. Doorheen die jaren zijn tientallen projecten in het Zuiden via de GROS medegefinancierd door de gemeente. Jaarlijks genieten een 10-tal projecten van deze financiële tussenkomst; voor een totaal bedrag van 45.000 euro/jaar. Maar rond elk van die projecten zijn mensen actief in Meise, die met allerlei acties om mensen te betrekken, te informeren en de projecten financieel te steunen.

Oxfam-Wereldwinkel Meise

In een wereldwinkel kan je tal van producten (voeding, drank, artisanaat) kopen die in allerlei coöperatieven in de Derde Wereld worden geproduceerd/ gemaakt.

Ik had het geluk mijn hele professionele loopbaan actief te kunnen bijdragen tot een meer rechtvaardige en duurzame wereld; via ontwikkelingssamenwerking, armoedebestrijding, sociale/solidaire economie, ethisch beleggen en duurzaam investeren (Broederlijk Delen,  Welzijnszorg, Hefboom, Ethibel en Oikodredit).

Ik woon sedert 15 jaar met mijn gezin in centrum Wolvertem. Solidariteit is een begrip waar we ons snel wat kunnen bij voorstellen. Elkaar helpen, elkaar steunen. Dat kunnen we doen uit medelijden voor wie minder bedeeld is maar dat kunnen we ook doen omdat we elkaar allemaal hard nodig hebben. En dat liefst in een goed draaiende samenleving. Die samenleving is complex. Ze is een som van vrouwen, mannen, jongeren, ouderen, mensen van verschillende origine, mensen met verschillende seksuele geaardheid, verschilllende overtuigingen en nog veel meer.

‘Een ooit verbannen bisschop schreef: ‘Als onze Kerkgemeenschap niet bijdraagt tot een wereld met daarin meer plaats voor dienstbaarheid en solidariteit, dan hoeft deze Kerk niet te bestaan…daarom doe ik samen met de acht parochiegemeenschappen van Meise mee aan deze echte daden van solidariteit!  

Jan Lagae, federatiepastoor Meise en Wolvertem.

Ik ben sinds vele jaren actief in de Brusselse Noordwijk. Dit is een kansarme buurt aan het Brusselse Noordstation met enerzijds vele oudere, hoogbejaarde bewoners en anderzijds vele jonge gezinnen van allerlei origine. We helpen de buurt om samen op een soldaire manier te werken aan de problemen waarmee men geconfronteerd wordt.

Als voormalige leerkracht en schoolhoofd van de gemeentelijke basisscholen "Rode" en "De Leertuin", zou ik graag zien gebeuren dat alle kinderen met leerachterstand, meestal uit economisch zwakkere gezinnen, meer aangepaste kansen krijgen om zich onze taal eigen te maken, om hen zo een nieuwe en betere toekomst te kunnen garanderen.

Mijn naam is Mia. 10 jaar geleden was ik een nieuwkomer in Meise. Hier vonden mijn man Joost en ik toen de plek om onze droom te realiseren: een woongemeenschap in het hart van Wolvertem. En zo kreeg De Okelaar vorm.
Ik hou van verbinden en samenzijn met mensen. In Marokko (Essaouira) ontwikkelde ik jaren geleden een project met en voor straatkinderen. Ook mocht ik al eens meewerken aan een vormingsproject in Congo vanuit de organisatie “Blik op Afrika”.

Reeds 21 jaar ben ik actief als hupverlener. Door mijn werk ben ik ook in contact gekomen met kansarme gezinnen van verschillende nationaliteiten. Met veel liefde geef ik deze mensen herkenning / erkenning en een luisterend oor. Ik probeer samen met hen te zoeken naar hun noden en mogelijke oplossingen .

Opkomen voor wie het zelf niet zo goed kan zeggen of die minder kansen kreeg, deed ik van jongs af aan : in de school, de chiro, het JAC, de wetswinkel.. de lokale ( OCMW-voorzitter) en nationale politiek. Dat wil ik blijven doen, vandaag o.a. als nationaal voorzitter van Samana.

Toen ik als vrijwilliger hielp in het asielcentrum van Vilvoorde kon ik voor de vluchtelingen iets betekenen. Ik was er niet alleen om hen Nederlands te leren maar ook voor veel meer…

Een luisterend oor, een schouderklop, een beetje vreugde en licht brengen. Ja, er gewoon zijn voor hen!

Ik ben sinds vele jaren getroffen door het leed dat er in de wereld is, maar ook dicht bij ons zijn er mensen die eenzaam zijn, het even niet meer zien zitten, of voor een tijdje in een moeilijke situatie geraken. Ik was druk bezig, met mijn gezin en mijn werk, en de dagen leken te kort om mij persoonlijk te engageren. Tot  ik besloot kleine stappen te zetten. Ik merkte dat het zelfs eenvoudig was om mensen te helpen, dat kleine gebaren echt een verschil kunnen maken.